پسر دایی بشار اسد لشکر تشکیل داد؛ 150 هزار مرد جنگی برای تأمین امنیت مردم
پسر دایی رئیس‌جمهور سابق سوریه از تشکیل یک لشکر 150هزار نفری برای محافظت از مردم سوریه خبر داده است.
تحولات اخیر سوریه از ترسیم مجدد و جدی موازنه‌های قدرت در این کشور حکایت دارد؛ جایی که در واکنش به خلأ امنیتی و ناتوانی حاکمان جدید در تأمین ابتدائی‌ترین نیازهای مردم (فعلاً به این نمی‌پردازیم که خود این حاکمان عامل ناامنی هستند!)، ابتکارات نظامی و مردمی تازه‌ای برای حفاظت از مناطق حساس، به ویژه منطقه «ساحل سوریه»، در حال شکل‌گیری است. همزمان، با آغاز روند خروج تدریجی نیروهای آمریکایی از شرق کشور و افزایش تحرکات گروه‌های نیابتی تحت حمایت واشنگتن، زمینه برای بازتعریف نقش بازیگران داخلی دیگر فراهم شده است. تشکیل نیروهای مردمی گسترده و اعلام برنامه‌های مشخص برای ایجاد ساختارهای دفاعی، نشانه‌ای روشن از بی‌اعتمادی عمیق مردم به قدرت‌های حاکم و نهادهای رسمی موجود است؛ وضعیتی که می‌تواند معادلات آینده سوریه را به‌شدت تحت تاثیر قرار دهد. باید منتظر بود و دید که این هسته‌ها که چون بذر کاشته می‌شوند آیا درخت مقاومت را شکل خواهند داد؟
«رامى مخلوف»، تاجر و پسردایی «بشار اسد»، رئیس‌جمهور پیشین سوریه، اعلام کرده که به همراه «سهیل الحسن»، فرمانده نیروهای ویژه دولت سابق سوریه ملقب به «ببر»، این گروهِ موسوم به «نیروهای نخبه» را تشکیل داده است. مخلوف یکشنبه‌شب گفت هدف این نیروها محافظت از مردم «منطقه ساحل» سوریه است، نه انتقام‌گیری. او خطاب به رژیم جولانی گفت که، برای «حفاظت از کشور و مردم» آمده است؛ زیرا به گفته او، رژیم جولانی نتوانسته از مردم ساکن در سواحل سوریه در برابر «کشتار، قتل، آدم‌ربایی و اسارت» محافظت کند. این پیام مخلوف در یک حساب کاربری در شبکه اجتماعی فیس‌بوک منتسب به او منتشر شده که همچنان پرچم پیشین کشور سوریه با رنگ‌های قرمز، سفید و سیاه را آن وجود دارد.
کمیته مردمی یک میلیون نفره
مخلوف در این پیام همچنین اعلام کرده که یک لشکر با ۱۵۰هزار نیروی ویژه و همچنین یک نیروی ذخیره به همین تعداد تشکیل داده و در حال ایجاد کمیته‌های مردمی با حدود یک‌میلیون نفر عضو است. او توضیح داده که این تشکیلات را با همکاری «سهیل الحسن» ایجاد کرده است. مخلوف همچنین مخالفت خود را با «هرگونه توافق» برای از سرگیری کسب و کارهایش قبل از اینکه مردم «منطقه ساحل با کرامت و صلح زندگی کنند» اعلام کرده و از جامعه بین‌المللی، به ویژه کسانی که آنها را «دوستان ما در روسیه» خوانده، خواسته تا از «منطقه ساحلی سوریه» حمایت کنند. آن‌طور که «فارس» نوشته است، پسردایی بشار اسد این را هم گفته: «ما تمام امکانات اقتصادی، نظامی و مردمی خود را تحت نظارت جامعه بین‌المللی قرار می‌دهیم.» او همچنین از دوستانش خواست تا با دولت شورشیان دمشق برای یافتن راه‌هایی برای یک سازوکار همکاری مشترک ارتباط برقرار کنند.
عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی
خبر دیگر آنکه منابع آگاه نظامی در سوریه خبر دادند بیش از ۶۰ کامیون حامل تجهیزات نظامی و لجستیکی از پایگاه میدان نفتی العمر، بزرگ‌ترین پایگاه آمریکا در شرق استان دیرالزور سوریه خارج شده‌اند. این منابع دیروز (دوشنبه) به روزنامه «العربی الجدید» خبر دادند که روند خروج نظامیان آمریکایی از اواسط ماه جاری میلادی آغاز شده و تاکنون شامل هفت محموله اصلی تجهیزات و ادوات - اکثراً از میدان گازی کونیکو و میدان نفتی العمر- بوده است. این خبر در شرایطی منتشر می‌شود که منابع محلی در سوریه از گشت‌زنی نیروهای شورشی سوری مورد حمایت آمریکا در حومه حمص خبر دادند. نیروهای وابسته به ارتش آزاد سوریه که مورد حمایت آمریکا هستند شروع به گشت‌زنی در اطراف فرودگاه الشعیرات و تل‌شنان در حومه حمص کردند. همچنین در سایه برگزاری یک کنفرانس از سوی نیروهای کرد سوریه و مطرح‌شدن خواسته‌های سیاسی، رژیم تروریستی الجولانی با صدور یک بیانیه نسبت به چنین تحرکاتی هشدار داد.
تخریب قبر «حافظ اسد»
همچنین از سوریه خبر می‌رسد که در شبکه‌های اجتماعی ویدیوها و عکس‌های جدیدی از مقبره «حافظ اسد»، رئیس‌جمهور اسبق سوریه، در شهر القرداحه در حومه لاذقیه منتشر شده که افراد ناشناسی آن را تخریب کرده و بقایای جسد او را به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. به گزارش شبکه خبری «روسیاالیوم»، چند ماه قبل نیز گروهی از افراد مسلح بعد از برکناری رئیس‌جمهور سابق سوریه در هشتم دسامبر ۲۰۲۴ (18 آذر 1403)، این مقبره را آتش زدند. در پایان باید گفت که رژیم «ابومحمد الجولانی» و حامیان خارجی‌اش نماد بارز پروژه‌ای هستند که از ابتدا بر پایه تروریسم، آشوب و خیانت به حاکمیت ملی سوریه بنا شده بود. این ساختار نامشروع که با حمایت مالی، سیاسی و نظامی قدرت‌های بیگانه به حیات خود ادامه داد، نه‌تنها امنیت و آرامش را برای مردم سوریه به ارمغان نیاورد، بلکه با سرکوب اقلیت‌های مذهبی، کشتار غیرنظامیان و ویرانی ساختار اجتماعی کشور، زخم‌های عمیقی بر پیکره سوریه وارد کرد. امروز، در سایه خروج تدریجی حامیان خارجی و افزایش نارضایتی عمومی، رژیم الجولانی بیش از هر زمان دیگری چهره شکست‌خورده و غیرقابل دوام خود را آشکار ساخته است.